3 Duo amici per silvam errant

Duo amici per silvam profundam errant. Hora vespertina est. Umbrae longae fiunt. Iam non viam tenent. Desperant. Ubi sumus, alter rogat. Nescio, alter respondet. Tectum requirimus, alter dicit. Recte dicis, alter dicit. Tum ad apertum quoddam perveniunt. Casulam vident. Fenestrae casulae sunt parvae, sed conspiciunt per fenestras flammas foci et candelarum. Ad ianuam casulae appropinquant duo amici et ianuam pulsant. Femina quaedam vetus aperit. Tectum requirimus, dicunt. Femina vetus invitat amicos ad cenam. Post cenam amicos fessos in cellam ducit. Ibi sunt lecti strati. Amici fessi subito obdormiscunt.

Subito alter oculos aperit. Videt feminam super se stare. Cultrum magnum tenet. De nobis actum est, exclamat amicus. Femina autem cultrum ducit per pernam. Nam cella magnam copiam cibi habet. Femina dicit: Pueri, iam hora matutina est. Tempus surgere est. Ientaculum iam paratum est. Vultisne mecum pernam edere?